Oprichting schutterij de Stiftschutters St. Ansfried 1950. In 1950 werden in huize van den Ende in de Steegputstraat no.76 met Sjang Nevels plannen gemaakt voor het oprichten van een nieuwe schutterij. Na vele avonden doorgebracht te hebben in de keuken van Lambert v.d. Ende, en in overleg met caféhouder Bér van Dooren besloten ze een vergadering te houden. Werens die altijd met de bel het nieuws in het dorp bracht werd in de arm genomen. Hij deed in het dorp de ronde en vertelde dat op zondag 17 september ‘s middags om 17.00 uur in café Bèr van Dooren een vergadering was voor het oprichten van een nieuwe schutterij. Op deze vergadering kon Lambert van de Ende zo’n twintigtal leden welkom heten en deed dat met de christelijke groet.

Een nieuwe schutterij werd geboren en kreeg de naam: “de Stiftschutters” en als patroonheilige werd St.Ansfried gekozen. Ook werd overgegaan tot het kiezen van een bestuur. De uitslag was als volgt: voorzitter; Lambert van den Ende, secretaris; Sjang Nevels, penningmeester; Peter Storms. Bestuursleden: Jan Haus en Bèrke Ramakers. Er werd besloten voor het aanschaffen van een buks, koningszilver en een vaandel. De buks werd gekocht door de voorzitter Lambert van den Ende bij Drummen in Nuth voor ƒ750,-. Het vaandel werd gemaakt door mej. Els Nevels (nu Cuypers-Nevels). Het koningszilver werd geschonken door de dames van de leden. De eerste trom werd geschonken door Tieske Straetemans. Op zondag 30 oktober om 14.00 uur opende voorzitter van den Ende het schietterrein, (gelegen aan de Meers en eigendom van Dominus Vorselen) met het eerste schot. Ook moest er ‘n koning komen. Daar het gebruikelijk was dat hierom geschoten moest worden, en ‘t schietseizoen eigenlijk al voorbij was, besloot men om te loten wie de eerste koning zou worden. Na de loting kwam Bér van Dooren “caféhouder” als eerste uit de bus, zodat hij de eerste koning van de schutterij werd. Zo trok de schutterij naar clublokaal van Dooren waar de nieuwe koning een ton bier schonk, zodat de hele avond op een gezellige manier werd doorgebracht. Anekdote Ch. van den Ende.